شیخ‌رضایی: «ایران دوست‌داشتنی» شاهراهی برای خلق آثار هنری توسط جوانان و نوجوانان است
صابر شیخ‌رضایی، هنرمند شناخته‌شده عرصه طراحی گرافیک و عضو شورای سیاستگذاری سی‌امین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران گفت: موضوع «ایران دوست‌داشتنی» شاهراهی برای خلق آثار هنری توسط جوانان و نوجوانان حاضر در این دوره از جشنواره محسوب می‌شود.
به گزارش ستاد خبری سی‌امین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران، صابر شیخ‌رضایی هنرمند رشته طراحی گرافیک و عضو شورای سیاستگذاری سی‌امین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران درباره برگزاری این رویداد هنری گفت: به‌روزرسانی رویدادهایی که خود، از مرز آغاز به وادی ثبات و تجارب چندین‌دهه‌ای رسیده‌اند، مانند همین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان که در پله سی‌ام خود قرار دارد، امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر است. این به‌روزرسانی هم از حیث حُسن تداوم و هم در راستای همراهی با تحولات سریع زمان و زمانه، ضرورتی کلیدی است.
او افزود: در این دوره چندین اتفاق جدید را شاهد هستیم؛ از جمله اینکه برای نخستین بار مسئولیت دبیری جشنواره به یک بانوی هنرمند محول شده است و این امر از منظرهایی چون توجه به ارزش کارآمدی و سطح والای دانش و هنر ایشان، تجربه حضور در کنار جوانان در محیط‌های آموزشی و دانشگاهی، تقویت نقش فعال بانوان جامعه در مدیریت و ساماندهی امور و رویدادهای ملی و همچنین از منظر اجتماعی و بیرونی آن که حداقل نیمی از شرکت‌کنندگان جشنواره را بانوان تشکیل می‌دهند، قابل توجه است. نگاه عاطفی زنانه همراه با حکمت، تدبیر و برنامه‌ریزی، برای تمامی شرکت‌کنندگان معنادار، امیدبخش و غرورآفرین است.
شیخ‌رضایی بیان کرد: نکته بعدی که در رویداد امسال قابل توجه است، پایین آمدن میانگین سنی و جوان‌گرایی در ترکیب اعضای شورای سیاستگذاری نسبت به همه ادوار گذشته است. با احترام به همه استادان، هنرمندان و مسئولین دوره‌های گذشته، با توجه به تحولات جدی و سرعت تغییرات فرهنگی و اجتماعی در جامعه جوان ایران، برای جشنواره‌ای که به هنر جوانان اختصاص دارد زیبنده نبود که با میانگین سنی پنجاه تا هفتاد سال پیش رود. هر چند که این امر مغایرتی با استفاده از تجارب هنرمندان پیشکسوت ندارد.
این هنرمند طراح ادامه داد: یکی از زوایای به روز بودن جشنواره سی‌ام، سرفصل موضوعی جشنواره است که با نظر و مشورت اعضای شورا حول محور «وطن» شکل گرفت و به «ایرانِ دوست داشتنی» منجر شد. محور اصلی مورد نظر شورا یعنی ایران، نسبت مستقیمی با تحولات اخیر و جنگ جهانی رسانه‌ها در پاییز و زمستان سال گذشته دارد. با در نظر داشتن همه مسائل و کاستی‌های مدیریتی، اقتصادی و فرهنگی در کشور، مسأله آسیب بر تمامیت ارضی، تزلزل امنیت پایدار ایران، تخریب هویت ملی، قبح‌زدایی از ارزش‌های ملی، معنوی و تاریخی ملت ایران ازجمله اصلی‌ترین انگیزه‌های دشمنان وطن بود که به نام آزادی آن را در فضای رسانه‌ها و لابلای عناوین اعتراضی پنهان کردند.
عضو شورای سیاستگذاری سی‌امین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران یادآور شد: موضوع ایرانِ دوست‌داشتنی، شاهراه بسیار وسیع از ایجاد پیوندهای جدید با ایرانِ عزیز است؛ از پرداخت هنرمندانه به جاذبه‌های بی‌شمار و چشم‌نواز پهنه چهار فصل ایران گرفته تا پاسداشت نامداران عرصه‌های متفاوت این مرز و بوم، بازشناخت هویتی، غبارزدایی از زیبایی‌های در حال فراموشی، زندگی نیاکان، رسومات کهن و ده‌ها مجالِ دیگر که برای تحکیم پیوندهای عاطفی و حکمی با ایران و اتحاد هر چه بیشتر دل‌های مردمان مخصوصاً نسل نوجوان و جوان، می‌تواند مورد توجه قرار گیرد، همه و همه ذیل این موضوع جای می‌گیرند.
او با بیان اینکه امر استعدادیابی صرفا مختص این رویداد نیست، گفت: جشنواره‌های فراوانی در کشور طی دهه‌های گذشته با همین انگیزه در حال فعالیت بودند و همچنان هم هستند اما فعالیت‌هایشان به دلیل غلبه تشکیلات اداری، سازمانی و کمبود منابع به نتیجه مطلوب منجر نشده است. امیدوارم فراتر از بازه زمانی برگزاری جشنواره و کشف استعدادها، همراهی، رفاقت، راهگشایی و حمایت‌های معنوی و حتی مادی برای جوانان و نوجوانان مستعد تداوم داشته باشد و با طراحی برنامه‌های متناوب به این امر پرداخته شود. یعنی شکل آرمانی یک جشنواره این‌چنین است که راه‌هایی را برای رشد و تعالی ذهنیت، شخصیت و هنرِ استعدادهای جوان و نوجوانی که در آغاز راه هستند، تا میانه راه بالندگی‌شان فراهم کند. بنابراین، اصل اتفاق، پس از اختتامیه آغاز می‌شود.
شیخ‌رضایی در پاسخ به این پرسش که برپایی جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران چقدر توانسته است به جریان‌سازی در زمینه هنرهای تجسمی منجر شود، گفت: جریان‌سازی رویدادها یک امر صرفاً آماری نیست و تحلیل و بررسی آن، موضوعی بسیار مهم و زیربنایی است.
بنده با اینکه جوان‌ترین عضو شورا در این دوره هستم و در طول بیش از بیست سال تنفس در فضای هنر، در بیش از دویست رویداد نمایشگاهیو رقابتی حضور داشته‌ام و بیش از چهل عنوان برگزیده را در کارنامه‌‌ام دارم، تا زمانی که شرایط سنی حضور در رویداد را داشتم (حتی به‌واسطه تحصیل در یکی از هنرستان‌های تحت نظارت وزارت ارشاد و فعالیت مستمر در زمینه‌های هنری و ارتباط با اساتید) به خاطر نقص اطلاع‌رسانی یا به هر دلیل دیگر، تا چند سالِ پیش از برگزاری این رویداد، فضا و ریتم آن کاملا بی‌اطلاع بودم. یعنی همین ظرفیت‌های هنری، کارگاهی و آموزشی برای بسیاری از فعالان و علاقه‌مندان این عرصه میسر نمی‌شود. بررسی اثرگذاری و جریان‌سازی وسیع در طول زمان واقعا نیاز به بررسی‌های منسجم‌تری دارد و بنده اطلاعات و شناخت کافی از موفقیت‌های جشنواره در این زمینه ندارم.
این هنرمند طراح درباره سیاست تمرکززدایی از رویدادهای هنری که در طول سالیان اخیر همواره مدنظر جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران بوده است، گفت: شکل برگزاری گردشی و پایتخت‌گریزی یکی از اتفاقات خوب جشنواره است. زیرا از یک‌سو محمل مناسبی برای آشنایی جوانان و نوجوانان با تاریخ، فرهنگ و رسوم رنگارنگ کشور عزیزمان ایران محسوب می‌شود و از سوی دیگر، ظرفیت‌های دولتی و خصوصی مراکز استانی نیز به تناسب حضور جوانان فعال می‌شوند و با جذب منابع، اعتبارات و نیروی انسانی، هنرمندان بومی رشد می‌کنند و به مرور، انگیزه‌های هجرت و کوچ اجباری افراد به پایتخت به صرف تعدد مراکز هنری، آموزشی یا دانشگاهی کم‌تر می‌شود و در نهایت، به بالندگی هنر شهرستان‌ها و استان‌ها منجر می‌شود. وضعیت موزاییکی، چندرنگ و چندزبانه هنر هر جامعه نشان از مدیریت صحیح فرهنگی و رشد همه نگاه‌ها و سلایق در کنار هم دارد که خاکستری بودن فعلی هنر پایتخت در بسیاری از مراکز مرتبط با جوانان، به‌رغم تعاملات و آفرینش‌های عمده، حاکی از این نقیصه است.
منبع: ایرنا